Rietgors

Voor rietgors werden niet alle gebieden geteld in 2022, waardoor er onzekerheid is op de totale aantallen en deze in de compensatiegebieden. De aantallen in de niet getelde gebieden werden met een statistisch model geschat. Het totaal aantal broedterritoria werd geschat op 167 en in de compensatiegebieden was de schatting 78. Het is zeer waarschijnlijk dat de compensatiedoelen voor Deurganckdok werden behaald (kans groter dan 99%). Voor deze soort zijn er geen instandhoudingsdoelstellingen.

De Rietgors vertoont net zoals Kleine Karekiet, Bosrietzanger en Rietzanger de laatste jaren hoge aantallen in vergelijking met de aantallen een decennium terug. Er lijkt wel een plafond te zitten rond de 160 territoria bij rietgors. Het verlies door inname van het braakliggende havengebied wordt nu dus ruim gecompenseerd. De kartering in het Schor Ouden Doel leidde tot 31 territoria, een behoorlijk aantal in vergelijking met voorgaande jaren (slechts 13 in 2019) Waarschijnlijk is dit ook het het hoogste voor één gebied op Linkeroever in 2022 aangezien er door de werken in het bastion Prosperpolder Noord dit jaar geen hoge aantallen mogelijk waren daar. 

Rietgors profiteert mee van de inspanningen die geleverd werden voor de hele vogelgemeenschap van rietland, gaande van waterriet tot verruigd, droog riet. Rietgors zit, zoals ook Rietzanger en Blauwborst, in het drogere deel waar soms al weinig sprake is van pure rietpartijen. Met hoge waterstanden schuiven deze soorten op naar de buitenrand. Hier dreigt hun leefgebied ingenomen te worden door o.a. te veel houtige elementen. De soort reageert ook goed op lijnvormige, natte vegetaties zoals de randen van de weidevogelgebieden, dijken en verruigde poldersloten. Er zijn dus heel wat plaatsen waar met deze soort rekening gehouden kan worden zonder daardoor de doelstelling van het omliggend gebied te verhinderen.